در پست قبل جواب و سؤالهایی را درباره ی مهریه بیان کردیم و گفتیم که اسلام مهریه را سمبلی برای ابراز عشق و محبّت از طرف شوهر به زن قرار داده است و اصل این است که مهریه در ابتدای زندگی پرداخت شود و مهم جنبه هدیه داشتن آن است نه ارزش مالی آن و نه این که مرد با کراهت و اجبار آن را پرداخت کند. در این پست به برخی توجیهات دیگر در چرایی بالا گرفتن مهریه و جواب به آنها می پردازیم:
1. مهریه تضمینی است برای زندگی آینده ی زوجین، و در حقیقت مانع این می شود که شوهر بی جهت زندگی زناشویی را به هم بزند، یا به همسرش ظلم کند و حقوق او را نپردازد. به گونه ای که می تواند ضمانتی باشد برای جلوگیری از بد رفتاری های شوهر یا زورگویی های او.
2. دختر هم باید در آینده، از خودش چیزی داشته باشد. این تضمین آینده ی مالی زن می باشد.
3. ما با کم بودن مهریه مخالف نیستیم؛ ولی نمی توانیم جلوی شیطنت های مردم و حرف و نقلهایی را که بعدا پیش می آید، بگیریم.
4. ...
5. ...
قبل از جواب به این توجیهات باید به یک نکته ی ضروری اشاره کنم. اسلام هم به زن و هم به مرد توصیه ی اکید دارد که قبل از ازدواج درباره ی اخلاق، تدیّن و ایمان طرف مقابل تحقیق کنند و اگر فرد فاسق، ضعیف الایمان یا بد اخلاق بود و یا در محیط خانوادگی متزلزل و بد پرورش یافته بود، زندگی مشترک با او تشکیل ندهند. و در مقابل، اگر ایمان کامل و اخلاق نیکو داشت، او را بپذیرند. با توجه به فراوانی روایاتی که در این زمینه داریم، و همچنین با توجه به پیچیدگی زندگی امروز و آثار سوء زندگی شهرنشینی، به این نتیجه می رسیم که هر خانواده ای باید خیرخواه فرزندانش باشد و به صِرف زیبایی، مکنت مالی، یا جایگاه اجتماعی، طرف مقابل را قبول نکنند. بلکه ابتدا درباره ی آن فرد و همچنین خانواده ی او، به دقّت تحقیق کنند. و تا مطمئن نشده اند، تن به وصلت ندهند. در مرحله ی بعد، امر مشاوره بسیار ضروری می نماید. چون بسیاری از جوانب که ممکن است به ذهن خانواده ها نرسد، توسط مشاور مطرح می شود و خانواده ها با وسعت دید بیشتری می توانند انتخاب کنند. (1)
اگر مراحل فوق به درستی و دقّت کامل انجام شود، دیگر خانواده ها نگران بد خلقی، و سوء رفتارهای بعد از ازدواج نخواهند بود. در این صورت با خیال راحت می توانند فرزند خود را به زندگی جدید تسلیم کنند. در حقیقت، بدترین راه ممکن برای ایجاد خانواده ای با دوام، این است که طرف مقابل را خوب نشناسیم و بخواهیم با ابزار فشار، زندگی را نگه داریم. در صورتی که اسلام بهترین راه حفظ خانواده را محبّت، عشق، صمیمیت، و اعتماد بین اعضای خانواده می داند. اگر این عنصر به خوبی در زندگی جدید تعبیه شود، نگرانی های بعدی به مراتب کاهش می یابد. و اگر خدای نکرده، مشکلی هم پیش بیاید، با توصیه ی بزرگترها، یا مشاوره، حل خواهد شد. بنابر این مهریه به هیچ وجه ابزار فشار خوبی نیست. شاهد این قضیه این که بسیاری خانواده ها که به جهاتی نتوانسته اند دوام پیدا کنند، با وجود مهریه های بالا، از بین رفته اند و کارشان به جدایی کشیده شده است. و اسف بار تر این که از برخی این خانواده ها، فرزندانی سرگردان، متزلزل باقی می ماند که اگر به فساد و تباهی هم کشیده نشوند، حتما متمایل به ناهنجاریهای اجتماعی و فرار از واقعیتها هستند.
حال قضاوت با شما؛ آیا با قرار مهریه ی سنگین می توان یک زندگی سرشار از عشق ایجاد کرد، و آیا مهریه ی سنگین می تواند، جلو ظلم شوهران لا ابالی و کم ایمان را بگیرد؟ و اصلا آیا حرف و نقلهای مردم می تواند، معیار خوبی برای تشکیل زندگی باشد؟! آیا این مردمی که به همه چیز ایراد می گیرند و فقط دنبال بدگویی، خود نمایی، چشم و هم چشمی هستند، هنگام اختلاف بین زن و شوهر اقدامی برای صلح و سازش زوجین بر می دارند؟!(2)
البته برای موارد کمی که پیش می آید و با همه ی تحقیقها، باطن شخص خلاف ظاهرش است، راههای دیگری باید اندیشید و خیر کثیر را فدای شرّ قلیل نکرد. نقش حکومت در این موارد، بسیار بارز می نماید.
با آنچه گفتیم، جواب توجیه دوم و امثال آن هم داده می شود. در خانواده ی ثابت، کسی نگران بی پولی آینده ی همسر نیست. بلکه اعضای خانواده، جامعه ی متّحدی هستند که خیر و شرّشان به همدیگر بر می گردد و مشکل یکی از آنها مشکل دیگری خواهد بود. و همه در رفع آن می کوشند. و البته نظام اقتصادی اسلام در مورد وضعیت مالی زن بعد از ازدواج هم برنامه های خوبی دارد که در جای خود بیان خواهیم کرد.
----------------------------
1. بدیهی است که نقش استخاره و توکّل بعد از تحقیق است. توکّل مایه ی تلاش است و بدون تلاش معنا ندارد. استخاره هم فقط به هنگام تحیّر عقلی و شرعی توجیه پیدا می کند. خداوند کسی را به جهت استخاره نکردن، مؤاخذه نمی کند. ولی خیلی از انسانها به جهت نیندیشیدن، دچار هلاکت و عذاب دائم دنیوی و اخروی می شوند. ما باید به دنبال بهترین راه باشیم نه راحت ترین راه.
2. جالب است که چنین انسانهایی در وقت مصیبت هم مشکل ساز می شوند. خبرچینی، تهمت و افترا، غیبت، بزرگ جلوه دادن عیوب افراد، از شگردها و عادات این صنف انسانهاست. به قطع، کسانی که عقل و شرع و رضای خدا را توجیه کننده ی کارهای خود می دانند، هیچ وقت در دام این انسانها گرفتار نمی شوند. چه بسیارند زندگی هایی که با مهریه های پایین، مخارج کم، و جهیزیه های ساده، شروع شده و صمیمیت و دوام آنها از زندگی های اشرافی، بسیار بیشتر است. آیا شما لذّت چنین زندگی ای را چشیده اید؟
نوشته شده توسط مسلمان در پنج شنبه 86/11/25 و ساعت 12:39 صبح | نظرات دیگران()
